'Van je vrienden moet je het hebben!’

Dit verhaal in het kader van 75 jaar bevrijding is reeds eerder gepubliceerd op 20 juli 2020, in het Contact Bronckhorst.

Door Willy Hermans

HENGELO - Op 1 april 1945 is Hengelo bevrijd, maar wat gebeurde er in die maanden erna? Wekelijks volgen we met behulp van krantenknipsels en archiefstukken de loop van de gebeurtenissen in de zomer na de bevrijding waarin de oorlogstijd alsnog zijn sporen naliet.

Hengelo, 16-22 juli 1945

Uit:  De Oranje Bode - Radiosurrogaat:

Krantartikel over de waardering voor de mijnopruimingsdienst, door redacteur Bep Wennnink.
Uit: De Oranje-Bode Radiosurrogaat. (Picasa)

18 juli 1945: De electriciteitsvoorziening in de Achterhoek
“Zondag 15 Juli, de Zondag, waarop de particulieren in Nederland over een, zij het dan nog zoo kleine hoeveelheid, electrische stroom zouden beschikken, is verstreken en heeft in vele Achterhoekse huisgezinnen teleurstelling gebracht.

De dag, waarnaar men zoo reikhalzend had uitgezien, ging voorbij, zonder dat er stroom kwam. Naar wij vernemen zal het voor tal van Achterhoekers nog wel eenigen tijd duren, voordat in deze toestand verandering is gebracht. Men is begonnen met de heraansluiting der verbruikers, maar de PGEM rekent erop dat het nog wel zes weken duurt eer alle verbruikers weer zijn aangesloten.” 18 juli 1945: Hoe ex-burgemeester Visser van Hengelo (G) geknipt werd.

“Toen in September van het vorige jaar ons gemeentepersoneel ter secretarie en ook burgemeester Van Hoogstraten zich genoodzaakt voelden om onder te duiken, werd Hengelo opgescheept met een stelletje ‘zwarten’, dat van de keurige secretarie al vrij spoedig een rommelpakhuis had gemaakt.
De opperste bazen waren burgemeester Visser en secretaris Schaaf. De eerste was in zijn soort niet kwaad en het is onze overtuiging, dat we het aan hem te danken hebben, dat Hengelo van rampen, welke o.a. Putten troffen, verschoond is gebleven. Indien Schaaf alleen te beslissen had gehad over ’t lot van ons dorp en zijn inwoners dan waren we er minder goed van afgekomen.Het was voor de ingezetenen dan ook geen geheim, dat deze twee ‘autoriteiten’, het wel eens duchtig met elkaar aan de stok hadden en trachtten elkaar van hun plaats te krijgen. Schaaf was aanvankelijk hierbij de sterkste en burgemeester Visser moest zijn plaats ruimen voor de nieuwen burgemeester Bouwman.
Vanaf dien tijd scheen er bijzonder aandacht geschonken te worden aan de manier, waarop Schaaf de gemeente-financiën ‘beheerde’. ’t Gevolg was dat hij zgn. ziekteverlof kreeg. Dat alles was kort voor de bevrijding. Na 1 april was het geheel surrogaatbestuur verdwenen. Monsieur Schaaf werd vrij spoedig in Zutphen geknipt en naar hier overgebracht, waar hij in de cel over zijn gemeene praktijken kon nadenken. Hij was trouwens een gevaarlijk mannetje en behoorde tot de S.D. In de cel begon hij zich aanvankelijk te houden alsof hij gek was. Maar zijn bewakers stoorden zich daar niet aan en toen hij zag dat met simuleeren niets viel te bereiken, begon hij een hongerstaking. Ook dat leverde hem geen bewegingsvrijheid meer op.
Thans is hij onder bewaking in Zutphen aan ’t werk. Toen hij Donderdag jl. onder bewaking van een N.B.S.’er uit Warnsveld zijn baantje als etensdrager verrichtte, zag hij zijn vroegere ‘vriend’ burgemeester Visser met zijn echtgenoote, die per fiets van hun vacantiereisje uit Friesland terugkeerden. Schaaf was zoo vriendelijk er zijn geleider op te wijzen, dat daar nog een gevaarlijk persoon vrij rondfietste, waarna het natuurlijk met de vrijheid van den ex-burgemeester ook gedaan was en hij door onzen N.B.S.-man werd ingerekend. Thans zit hij in de cel, waar ook eenmaal ‘kameraad’ Schaaf zat, op het gemeentehuis, waarin hij eertijds het burgemeestersambt vervulde. Van je vrienden moet je het toch maar hebben!”