Familie Löwenhardt weer herenigd

Door Willy Hermans

Op 1 april 1945 is Hengelo bevrijd, maar wat gebeurde er in die maanden erna?
Wekelijks volgen we met behulp van krantenknipsels en archiefstukken de loop van de gebeurtenissen na de bevrijding.
Dit artikel is reeds verschenen in het Contact Bronckhorst op 14 mei 2020.

75 Jaar Bevrijding

Betty Löwenhardt, Miene Wolsink en Door Dickmann. Foto: Archief Willy Hermans

Hengelo, 7-13 mei 1945
Duitsland capituleert op 8 mei, eindelijk vrede in heel Europa. De schuilkelders worden afgebroken, de verduistering voor de ramen weggehaald. Geen angst meer, geen overvliegende vliegtuigtuigen, eindelijk weer rustig slapen.

Herinneringen van de heer G.H. Morsink.

Opgetekend in oktober 1945.

Rond de oorlogsjaren hoofd commies ter secretarie van de Gemeente Hengelo. Toen Nederland in de meidagen van 1940 door de Duitse legers was overweldigd was het te voorzien, dat voor de Joden ook hier in Hengelo een moeilijke tijd zou aanbreken. Immers de Jodenhetze die reeds in Duitsland was gevoerd voorspelde niet veel goeds. Al spoedig bleek, dat het zelfde systeem ook voor de Nederlandse Joden van toepassing zou worden verklaard. Ook de Joden in deze gemeente woonachtig zouden hun deel hiervan meekrijgen. Wat met de Joodse inwoners van deze gemeente is geschied wil ik hier in het kort meedelen.

Herinneringen aan het Joodse leven.
Door mw. A. van Hoogstraten-Wigman.

Gedurende de oorlogsjaren woonde mw. van Hoogstraten in Hengelo Gld. waar haar man, F. van Hoogstraten burgemeester was.
De eerste Joden, die uit Hengelo Gld. gevangen werden genomen waren Samuel Jacobs met zijn zoon Philip Uri Jacobs, dat was op 8 oktober 1941. Een paar weken later kreeg de familie bericht dat ze aan ”Herzschlag” overleden waren. Samuel Jacobs, 42 jaar* 1897, vergast in Mauthausen op 27-10-1941, zijn zoon Philip Uri Jacobs,18 jaar op 31-10- 1941 vergast in Mauthausen.

Zes Hengelose Joden omgekomen in Mauthausen.

Dit verhaal is eerder geplaatst op de website: www.oldhengel.nl 

In Hengelo Gld vielen in de oorlog 60 slachtoffers. Achter elk slachtoffer schuilt een dramatisch verhaal. Hier het verhaal van zes Hengelose Joden die tegelijk werden weggevoerd en korte tijd na elkaar stierven. Vooral voor diegenen die zeggen dat het in Hengelo allemaal wel meeviel. Voor de overlevenden misschien wel; voor de slachtoffers en hun nabestaanden zeker niet.

Betty Löwenhardt (1932-2003)

Dit verhaal is al eerder verschenen op de website:www.oldhengel.nl
Uiterst links op de foto de Hengelose synagoge. Foto uit 'De Joodse gemeente te Hengelo'.

Een interview op donderdag 3 april 1997

Afkomst
Vader Jules Löwenhardt was als 7-jarig jongetje in 1914 naar Hengelo gekomen. Zijn vader was conducteur bij de spoorwegen in Dortmund in Duitsland. Voor de Eerste Wereldoorlog was de situatie daar niet zo best.In Hengelo woonde een zus van oma: Bertha Philips-Böninger (24-2-1859/19-091931), die was getrouwd met Philip (Wijn) Philips (1863-1936). Wijn was slager aan de Raadhuisstraat naast Besselink de Klok.