1612: ‘aengecofft Vaelewinck’

1630: ‘Reijner Warners Richter tot Hengeloe versoeckt dat hij an Cleijne Vaelveldinck zijn huijs op die gemijnte moege setten ende daerbij een strepeltien landts uijtsteecken praesenterende daer voor te doen wat billick is.
Die erffgenamen hebben hier toe omb te besichtigen ende te verkopen neffens den heere Marckenrichter gecommittiert Jonr. Berent van Karvenheijm ende Hendrick van Holt.’

1638: ‘(Noot: aan de onderkant ontbreekt een stuk van de pagina waarop kennelijk het begin heeft gestaan van een acte over het erve Vaelwinck. Op de volgende bladzijde begint de tekst dan ook midden in een zin.) … dat den lantheer op Vaelwinck uijt de gemeinte wel een molder saets lant uijt gegraeven heefft.
Waer op den Lantheer van Vaelwinck secht niet meer uijtgegraeven te hebben als hem toecompt.
Ende is hem bij die Erffgenamen opgelecht dat hij ter naester holtinge sal bewijsen dat het hem toecompt.’

1643: ‘Gheorgh Ernst claegde dat den bouwman op Vaelweldinck sijn Gr. Gend. bouwman op Hiddinck met desselven schaepen well te nae quam.
Alsoe bij voorige resolutien verstaen dat niemant den eenen off den anderen op sijn hoftten oftt landt te nae sall moegen weijden, wordt daer bij als noch gepersistiert ende wordt den schaeter belast den bouwman op Vaelweldinck te sullen aenseggen, sich dessen te sullen ontholden, bij poene nae Marckenrechte.’

1655: ‘Item achter Vaelweldincks een hoeck hietlantz met stappen uuijttgeteijckent van Klein Vaelweldinck tott op den Haercamp, mitz laetende den vaerwech onbespiert tott op ’t Goerken, noch achter Sarinck Barcken Camp in Varssele seker hoecksken met stappen uijtgeteijckent, … (etc.)’

Van gelijcken aen Herman Haselbroeck nae genaemen ogenschijn ende aenwijsinge vercoftt een parceeltgen tusschen Kleijn Vaelweldinck ende den Camp die Haer gnt., mits datt tusschen die Haer ende ditt vercoftte landt uijtt die gemeinte eenen bequamen vrijen voerwech sall gelaeten worden sijnde omtrent lanck 290 tradt ende int midden vant Goerreken tott aen die stappen breedt te gemeine tradt sonder daer buijten eenige meerdere gerechticheit te praetendieren ende datt voor een somma van 300 gl ende eenen goeden ancker wijns te betailen in eenen onverdeilder somma tegens aenstaenden Martini des jaers 1655.’

1658: ‘Also Mr. Luchteren claget dat bij den Eijgenaer vant erve Vaelweldinck eenigh parceell uijt de gemijnte is aengekoftt en dat op sulcke conditie dat daer eenen bequamen vrijen voerwech sall blijven en dat deselve eijgenaer van Vaelweldinck daer een hecke heftt sustinierende hij Luchteren datt daer geen hecke mach worden gehangen en ter contrarij den eijgenaer van Vaelweldinck dat hij well den wegh moet vrij laeten dan datt hij well t’hecke mach hangen als hij t’selve apenlaet.’

1684: ‘Van gelijcken bij het goedt Vaelveldinck een weijdeken en een langen dijck met eijckenboomen bepaetet.’

1686: ‘Eindelijck gegaen achter het goedt Vaelveldinck en aldaer oock laten nederwerpen hetgene bij monsr. Keteler was angegraven, en alsoo het scheen datter an een stuck landts soo men seide voor desen uijt de gemeente gedoft, een ouden graven was toegesmeten, een nieuwen verder in het veldt met oude ackermails stompen bepaet en alsoo een groot deel van het veldt was toegevoeght, soo heeft gemlte. monsr. Keteler sulcx genegeert ende geseght hetselve sijn oude landt te wesen, niet tegenstaende verscheiden huijsluijden contrarie daer van spraken, derhalven haer Ed. nodigh geacht hebben dit tot op een ander en bequamer tijdt uijt [te] stellen, om eerts daer van beter en klaerder onderrichtonge en seeckerheidt te mogen hebben, derhalve geresolveert om nochmaels bij kerckelijcke publicatie een ijeder die ijets mochte angegraven hebben te laten anseggen dat sij sulcx binnen den tijdt van veertijn dagen weder sullen hebben intesmijten, en te velde te brengen, bij poene als daer toe gesteldt is.

6. Gesien hebbende den dijck met het angegravene voor Vaelveldijnck, hebben gelast om die weduwe Haesebroecks als eigenaersse des geseiden goedts te laten weeten om hetselve weder in te smijten, en de heisters van den nieuwen gemaeckten dijck te ruijmen, binnen den tijdt van veertijn dagen ten waere sij langer tijdt begeerde om die voorsz. heisters elders bequamelijcker te verplanten, het welcke in desen haer sall vergunt worden, off dat bij manquement van dien het selve bij haer Ed. ingevolge resolutie sal in en ter neder gesmeten worden.

En is sulcx in maenieren als voorschreven de weduwe Haesebroecks op het voornoemde goedt Vaelveldinck zijnde, angedient(etc. etc.)

Belangende den dijck voor het goedt Vaelveldinck sal op de verclaronge van Dr. Haesebroeck datter voorheen eijckenbomen gestaen hebben, als oock dat hij seer nuttigh en dienstigh is voor de geene soo den selven passeren moeten, mogen verblijven in maenieren als sij tegenwoordigh bevonden, sonder denselven toetesluijten off verder in het veldt in te brengen, maer open te laten leggen neffens de passagien an beiden zijden, hetwelcke van Dr. Hesebroeck oock alsoo naetekomen is anbelooft.’

1717: ‘In deliberatie genomen zijnde, over het hangen van de heckens an den dijk bij Valuïnk, hebben de Heeren Eijgenaren van Valuïnk angenomen die resolutie in Maij 1695 genomen, te voldoen en in specie de wegen en passagien over den dijk vrij en open voor elk die de dijk wil gebruijken sullen laten, sonder ooit of ooit enig regt te pretenderen den selve te sluijten, maar tot een gemenen weg te laten sijn en verblijven.’